उगेरुं याद
पांख्यां बारै आयौ म्हैं
सुणिया समाचार
झड़गी आंगळी!
जिणरै लमूट करतो
पगलिया धरतो पैलीपोत रा।
म्हारा जी’सा
थांरी मिरतू में जलमी
म्हारी लाचारी।
अजै लग फिरूं बिचूरतो—
मुड़दा तिणकला,
जंगी थांभ,
जोंवतो थांरी आंगळी।
मां दीवी थांरी फोटू
कह्यौ— अै हा थारा बाप जी।
मंढ़वाई म्हैं मूंघै फ्रेम।
बतळावै म्हारा टाबर
जिणनै दाता केय।
पण म्हैं थांरा दरसण पाऊं,
फोटू में नीं
मां री देही रळियोड़ै उजियाड़ बसियोड़ी
अणबोली थांरी उडीक में!
फोटू नीं
म्हनै चाईजती
म्हारै सुपनां रै साइनी
थांरी मूरत जी’सा
म्हारी सूं सवाई सांवठी।
लावतौ म्हैं
कीरत रा कूंकूं-पगल्या,
धोखै रा समदर-झाग,
सैमुंडै किस्मत रो रूसणो,
पीड़ री चिरळाटी कै किलोळ,
देवती वा सबनै छाती आसरो।
थांरी छाती जी’सा
म्हारी तिजूरी होंवती
जिणरै बारै
कुतर दीन्यो म्हारो बाळपणो,
ऊमर रा ऊंदरां!