कित्तौ बेबस

अर खाली हाथ व्है जावूं

थांरी उदास आंख्यां रै सांम्ही

आवतां म्हैं

आंख्यां जिकी सई सिंझ्या

गिरद चढियोड़ै आभै में ज्यूं

पसरियोड़ी रैवे कोसां लग भावहीण

निस्चै नीं भर सकूं

थांरा बरत्योड़ा सबदां अर संकेतां सूं

आं सूकी तळायां मांय नवौ विस्वास

सुख-सांयत रौ नैहचौ

हीयै में हरख हिबोळा खावतौ

जांणै क्यूं सुर तूट जावण पछै

अकारथ व्है जावै

साज रा सगळा उतार-चढाव

कुण-सा संकेतां

अर सबदां में समझावूं

जीवण-सार

जिकौ थांरी

परख्योड़ी आखी ऊमर

अर अणभव रौ अरक पीयोड़ी

आंख्यां सांम्ही आवतां

व्है जावै साव अबोलौ

अणबूझ

स्यात् इणी अरथ में

खोज है म्हारी कविता

वां नवा विस्वासू

सबद-आखरां री

जिका थारी आंख्यां रै सांम्ही

ऊभ सकै अणभै।

स्रोत
  • पोथी : आगै अंधारौ ,
  • सिरजक : नन्द भारद्वाज ,
  • प्रकाशक : बोधि प्रकाशन ,
  • संस्करण : Prtham
जुड़्योड़ा विसै