बाबै करी ही घणी मजूरी
घणी कढाई खाल लोगां रै तळकर बगता थकां
बाबो सेठां रै घरां रैयो केई साल
बाबै भेडां चराई ही भोत साल
बाबै बा’यी जमीन चौथियै बां सालां
जद पड़्या हा काळ पर काळ
बाबो भोत घणो पीटीज्यो हो
जद खड़्यै गुंवार नै धार दे न्हाखी ओळां
बाबै री पगथळ्यां नै तातै-ठंडै रो अैसास होयग्यो
रेत मांय बळ’र
बाबै आपरै घरां सूरज नीं देख्यो हो कदैई
ऊगतो जद बाबो खड़्यो हुंवतो
खेत मांय का किणी रै घरां
बाबै रै चैरै रो अेक-अेक सळ देवै है गवाही
बीं रै अेक करमजुद्ध री
बाबै रो होको हुंकार नीं भरै है इयां ही
दिनूगै-आथण
च्यार मिनख इयां ई बैठ्या नीं लाधै बाबै रै च्यारूंमेर
बाबै रो करमजुद्ध नीं जाण सकै है थारै जिस्या काल रा टाबर।
