लो…
आपां शुरू करां कोसिस
आंपणां घेरा ने तोड़’र
बारणै जावण री
दुनिया री तमाम बंदिशा सूं
आजाद
खुला आकास में
पंख पसारता पंछी री भांत
उड़ता-उड़ता जावां
घणा छेटी, मरजी मुजब
आंपां सिरजण करां
नुवा-नुवा गेला
नुवीं नुवीं पिछाण
खुली ठौड़
आओ
खोला खिड़कियां
उजाळा नै आंगणां में लावण
मुळकता मौसम रा गीत गावण
सीळो बायरो, रूंख री छांव
दीवारां रै पार
सिरजा आंपणा सुपना रा गांव
आओ
सबदां रै अरथ री
नुवी परिभासा थरपां
कोसिस-दर-कोसिस करता
आंपणा घेरा नै तोड़’र उड़ जावां
नुवा गीत गावां।