हूं थारी तस्बीर सागै जीवूं, जिकी हंसती रैवै,
जिकै री आंगळ्यां आंटा खावै है जाणै बै
आपस में गूंथीजती पाछी मुड़ै जित्तै कळायां टूटती दीसै—
जिकै रा पावणा उदासी में बैठै ठैरण नैं।
कुण बा सिकारी कुतियां बुचलारती, राकोजी रो बिड़द,
डोढ्यां में रवैदार टोपां, रवै री गिलासां अर पावणा,
भाजती लपट ज्यूं, पियानो री ओट में सोवणा चढावणा।
फेरूं थारी जुल्फां लटकती, गुलाब री कळी, अेक फुलड़ो,
सौ धूंधळो अर घिरतो टक्योड़ो थारै गाभां,
तूं नाचती हरखाणी दीपती रोसन्यां, दांत थारा बीड़्यां
इसी काठी थारी जाड़ां जाणै मुखड़ो दीवटां।
फेरूं, थारै हाथां छिलका छोलती, तूं बिणसावै
अेक ठंडी नारंगी, ऊंतावळी संभळती,
फानूसां सज्यो, बिखर्योड़ै कमरै में जठै वाल्ज
आप री निसासां कस्तूरी भापां फेर निंवती।