बेटो बोल्यो मां सूं-
'मां, म्हनै सपनै में
रेत ई रेत निजर आवै
रेत मांय म्हारो सगळो परिवार
धंसतो दीखै
म्हनै दीखै म्हैं धंसग्यो रेत मांय
फगत म्हारो हाथ निजर आवै
रोवतो-चिरळावतो
मां, आ रेत भख लेसी आपां नै।'
मां बोली-
थूं आस छोड दी रे भाया!
सजीवण राख आस नै
थारा सपनां मांय
रेत रै सागै-सागै
दीखण लागसी
मजबूती सूं खड्यो खेजड़ो
रेत पर दौड़ती-भाजतो ऊंट
मिठास सूं भरयो हरखतो पीलू
अेकर रेत रै सुभाव मांय ढळ तो सरी
ईं मरुस्थळ री रेत में घणो चमत्कार
अेकर भरोसो कर तो सरी!
