मास्को रै चारूंमेर इलाको चिलकणो है
जाणै बर्च रै रूंख री नान्ही पत्ती माथै ओस हुवै
बूंद में बिम्ब छायां रो जिका लघुदर्सण है
तरळ रूस रो, दीसतो अूंजळै अुभार में
चिलकणी लीली बेल यूल रा रूखां लिपटी—
काच ज्यूं पिघळी बरफ नाळां में भरीजती
म्हारै रूस रा गीत जद गांव हाळा गावै—
अर बसंत में, आवतां कागडोडां रा हेला
बनां में सांप री छतर्यां भेळी करतां अर बरफ रा खेल करतां,
थारो मारग हुवै पाधरो, चावै आमोसामो घूमतो;
छत्तरमुखी अर लाल सैतूत जोवतां
चावै बरफ सिरकावतां, चिलकणा रवां ज्यू तरळ सी।
सगळा ई जिका बोळा अर गूंगा चावै आंधा हा,
दीसण लाग्या अतर री चमक सूं सैंचन्नण
फेर, अेक धूळ रै कण ज्यूं, हूं बीं चमक नैं झालस्यूं
अर नुंवी साचां रै सामी जोस्यूं जाणन खातर।
हूं रूस कानी जोवूं, जियां दरखत नदियां नैं जोवै—
बींरा झिळमिळावता खेत पर दरिया अगन ज्यूं दीसै।
हूं हरेक अैस रै रूंख नैं धूजतो झांकूं,
आरंपार, बै रूंखड़्यां म्हारै मांयकर निसरै।
जाणै अै बन म्हारा सिरज्योड़ा हा
अर मैं सगळा खेत खड़्या अर हरेक घर चिण्यो,
सगळो रूस म्हारै मांय जीवै—बींरी अवतार—
म्हारी आतमा रूस री, हूं रूस री निजी।