आभै रे काळजै में
कठै सिवांत
च्यारूं-मेर फीकै मूंडै रा
उणमणां बादळ
अळसायोड़ी उडीक रै माथै
उगण लाग्या
मौत री छिब रा
अणचावा अैनाण
अै कांई हाल
देखो जठै
पेट रा हाफल्योड़ा सवाल
काळ
फगत लूंठो काळ
दावतो आवै
धरती री मरोड़
मिनख री मरजादा
भूख
सिरैनाव भूख
कळपावै इतियास री कूख
मिनस
मिनख सारू
मौत री विगत बणावै
हंसते आंगणै में
मौत रो बतूळियो
झाड़ू लगावै
स्यात
सालीना हवै अैड़ो नाटक
मिनखपणै री
गळफांसी रो
कंठा रो लोही
भाप बण'नै
सूखी रेत नै तपा देवै
जळ-बळती भोम रा
आसुवां नै
हथेळ्यां में राख'र
मिनखपणौ
चोफेर घूमै!
मौत रे पसवाड़ै
ताकत रा खांधा सूं
पसीनो चुवै
पिछोला गावता खेत
कुदरत रै साम्है
अणचीती बातां सारू
आंसू टळकावै
काळ
थारै कोप नै
परै टाळ
उगण दै
सपनां साथै भागता
कोडीला हरफां नै
काळ
मत निवळी कर भासा नै
थोड़ी बदळ थारी चाल
काळ
मिनख नै मत कर मोटा
मत भर तू
खून सूं अै घर
नी कर पड़छीयां नै लाम्बी
मत तोड़
उगतै सुरजी रा दांत
काळ
थारी लगाम नै
थोड़ी थांम
मत उड़ा जूण रा फरचटा
फेरूं सुगन ले
थारे इतियास नै
चेतो राख'र
सांभ।
