अणकरिया पाप सहूं कीकर, बिन गळती माफी क्यूं मांगू।

मायत अै भी, मायत बै भी, दोन्यां में फरक कियां राखूं॥

मानण जोगी बातां मानूं

पण जोर जबर भुगतूं कोनी।

बहू आज बण आई हूं

बेटी रो फरज तजूं कीनी॥

पीहरियै री ओळूं साथै सासरियै रो सगपण साधूं।

मायत अै भी मायत बै भी, दोन्यां में फरक कियां राखूं॥

मायड़ बाबल छुट्या लारै

लिछमी बण आई आंगणियै।

सासू सूघणी साम्हीं लीन्हीं,

गा गीत बधावै रंग चढ़ियै॥

दोन्यूं कुल रा संस्कार लियां हळवां हळवां पगल्या राखूं।

मायत अै भी मायत बै भी, दोन्यां में फरक कियां राखूं॥

पण बडै घरां ब्याही आई

छोटा मोटा रिस्ता छुटग्या।

घुट-घुट मरणो लिखतां लिखतां

मूळकण मांडण कीकर भूल्या॥

मैं घणो सहूं, पण झुकूं कोनी, टुकड़ा में हेत कियां बांटू।

मायत अै भी मायत बै भी, दोन्यां में फरक कियां राखूं

स्रोत
  • पोथी : कवि रै हाथां चुणियोड़ी ,
  • सिरजक : अवन्तिका तूनवाल ,
  • प्रकाशक : कवि रै हाथां चुणियोड़ी
जुड़्योड़ा विसै