छंद झपताळ
वात वीमाहरी सोझ कीजे वळी।
गोति गुण पूछीये वीस गुलणे गळी॥
मूल तो आविओ प्रथम मू सालणे।
पोढ नें साच रोउ नहीं पालणे॥
रुदर मासी तणो गलो ग्रह रेसीओ।
माउलो मारउ घणे भाय घेसीओ॥
साच मांनो नहीं साख भर सावता।
पूतना काल कंस खाल दाखा पता॥
लखण बत्रीस तेत्रीसमो ए लखण।
घरा घर चोरउ पसू-नवनेत घण॥
प्रथम दही दूध मांखण तणी पत गली।
आंगळी आखतां वांह एणें गली॥
तात नें मात वीवाह खड भड टळी।
मेलयां घणा घरवास आया मली॥
सांझ सूर उगमण तात महतारीया।
पुत्र सोझ्यो मले घाट पणहारीया॥
घाट जमुना तणे दीह घोळे घणा।
ताकतो पांगरण नहण नारी तणा॥
कदम डाळे चढी चीर झूंटे क्रसन।
नीर में कर्गरे नारि बैठी नगन॥
वीठ लेंता पछो आव तण हीज वरस।
मांडीया फंद महीयारीयां दांण मस॥
रोक महीयारीयां सांझ सूधा रहै।
लखण एरां तणा ओहीज वातां लहै॥
आंगणे नंदरे नित ऊलांहणा।
तोडीया दाखवे बंध चोली तणा॥
संचरां केथ रोकें गली सांकड़ी।
चीररो हाल जोय गालरी चूनड़ी॥
नंदरी नारिसूं दाखवे नित्तरा।
अंक पयोधरा डंक दीयो धरा॥
मात बैठी अठे लाज आवे मुनां।
चोहटे चाल ज्युं कहूं यें राचनां॥
रुकम साची कही ढांकीया न रहे धरम।
करम संभळावसो जेम छूटे करम॥
कोड पुरु पिता चालनें कोटड़ी।
मांह मूडा भरी हेकमें मूंठड़ी॥
कहण केवा घणा काटवा किनरा।
नंदनंदन काय जनक वसूदेवरा॥
तात त्रीजो संदेह हेक मोनुं तिको।
सांमळो आप मा-बाप गोरा सको॥
भारज्यां पंडरी हेक येंरे भुया।
जनमीया पांच-पांचों पिता जूजूआ॥
वडोटी खल पांच पांडवांरे वली।
महेली परणीया हेक पांचो मली॥
आंणीयो एहिज वर कंवर युं उचरे।
मात पख तात पख नको पांणी भरे॥
सुर-असुर पूछ जोय नर नाग सहे।
राखीयो यजरो पूत पांणी रहै॥