जो मधि मारग रज्जब रखं तौ हींदू नहि तुरक्कं।
द्वै रह थकं माया मक्कं पाई जक्कं गुर बक्कं।
सूर न सक्कं डरै न धक्कं मधि मधतक्कं नह चक्कं।
उनमनि छक्कं प्राण सु पक्कं हासिल हक्कं अहि नक्कं।
द्वारिका मक्कं बाज्या डंकं सब सुणि ढक्कं ऐसी बिधि साहिब अखं॥