आ बैठ बात करां
अेक-दूजै नै देखां
कित्ता बरस बीतग्या
सागै रैंवतै थकां,
कित्ता नेड़ै-नेड़ै रैया आपां
पण देख नीं सक्या अेक-दूजै नै
झूठ नीं बोलूं
म्हैं तो नीं दैख सक्यौ
थारी थूं जाणै
बरत्यौ अवस है
थारौ रूं-रूं
पण देख नीं सक्यौ
ठोडी रौ तिल जकै रौ रंग
म्हारी अणदेखी रै अंधारै रळग्यौ
माफ करज्यौ
औसाण ई नीं मिल्यौ
अै दांत कद टूटग्या थारा!
अर अै धोळा बाळ?
आ बैठ, गौर सूं देखूं थनै
कदे भाजौ-भाज में
आ जिनगाणी भाज नीं जावैI