आद सूं अंत तईं है सीख बिदा,

म्हे कैवां मातावां नैं बिगतवार—

बाळपणै म्हांरै थे नट सको नईं

म्हां पैलड़ी बात अणकाटी परखी।

दयाल हाथां म्हारा संदूकां सामीं

जद म्हे बारणै पसीनां में ऊभा हा

के अड़ांस कोई पड़ जासी

जावणो म्हांरो, चावै हो ठावो।

पछै बिछोवा ‘नित खातर’ आय पूग्या,

जिणरो मातावां भौ घणो मानै:

म्हांरै कुळां खरा खोटा झुकतां

म्हे उतावळा बांनैं डाक सूं सल्ला देता!

अर म्हां बांनैं कई फोटू भेज्या

छोर्‌यां नैं बै कदेई पैली मिल्या नईं,

इसै दिल दरियाव सूं, बांनैं पण सिकारी

आपरी अजब नुंवी बवां नैं लड़ाई।

बवां पछै—बेसक नान्हा पोता...

जितै अेक तार अकासां सूं पूग्यो

तूं पाछो जाव: आखरी बिदा हुई

दादी सूं, व्हाली बूढी मावड़ी—हां अर तैं सूं।

स्रोत
  • पोथी : लेनिन काव्य कुसुमांजळी ,
  • सिरजक : अलेक्जादर त्वारदोवस्की ,
  • संपादक : रावत सारस्वत ,
  • प्रकाशक : राजस्थान भासा प्रचार सभा (जयपुर) ,
  • संस्करण : प्रथम संस्करण
जुड़्योड़ा विसै