थे जोय नईं सको म्हारा नैड़ा अर ह्वालां नैं
अर नईं थे जोय सको म्हारी मावड़ी रो मूंढो बठै—
चितराम री पैलड़ी सफाई सी मिटगी ही,
पण तो ई हूं इणनैं रूखाळूं आदरभाव सूं।
म्हारी निजर भले सांत जोवती हुवो,
चावै फोटू में बा चिनीक मिलती हुवो।
पण हूं नित-नित घणो ई बिलमूं
अर म्हारो हिवड़ो टाबर दाईं नाचण लागै
बात इसी जिकी भरम अर इचरज भरै
कारण आंसूड़ां सूं निजर में चमक रळै
अर लेनिन दीसै चमकतो अर दीपतो—
म्हारी आंखड़ल्यां में नुंवो हरख संचरै।
भीड़ां बींरा भाव ओळखै अर बींनैं लडावै—
बींरी टोपी सूं ले’र अंगूठां ताईं बो म्हांरो है—
किसीक सादी बा मूरत है! उण रै माथै
मध्यकाळ री केमलिन री सफील सीस ऊंचावै।
बींरी हारती अकल गई भाजती
म्हारो भूंडो बैरी जिको ऊभो रोसनी में—
म्हारो नेता—बीं सिखाया म्हानैं, अगमदीठ
सगळी बिजै झगड़ै में म्हानैं मिली।
आंख्यां टिकारतो, चतराई सूं झांकतो
सूरउगाळी बां धजावां अूंच्यां,
जित्तै अक्टूबर री आंधी आगै बधै
चालती फोजी कतारां रा अणथक नारा
हूं मगन हुयो भर्यां समर्पण भावां नैं
भाग अर हरख नैं चेतै कर म्हारै
कारण बो म्हारी मोटी आसा है
अर हूं बीं रै पसवाड़ै अूभो टाबर दाईं!