पौ फाट्यां
निरखूं
पोलो ग्राउंड सूं
सूरज उग्यां तांई लगोलग
भाखरां माथै
भांत-भंतिला
बादळां रा रंग।
बदळै है छिण-छिण अै रंग
आपरो रूप,
जिकां मांय
म्हारी ओळख रै रंगा सूं अळगा
कीं नवा रंग,
ज्यां रो नीं जाणूं म्है नांव।
पण चावूं–
चुण-चुण भर लेवूं अै सगळा
नैणां मांय
अर जाय’र छिड़क द्यूं
म्हारै थार री माटी मांय,
अकाळ सूं जूझता घरां माथै,
किणी गरीब रै चूल्है रै
असवाड़ै-पसवाड़ै
ओळूं मांय उदास दिलां री
भींतां पर।
भर सक्यो जे अै रंग
तो नेहचो राखो
चटकै राखो
चटकै ही बावड़ूंलो म्हैं
आं रंगा साथै
पाछो आपणी माटी मांय।