बरस बादळी, बरस बावळी! मोद मनावां अे
तूं बरसै तौ म्हे सगळा रळ, मंगळ गावां अे
उडीकै चातकड़ौ दो छांट, इनरिया कद बरसासी रे
उडीकै धोरां तपती धूळ, बादळ कद धुपवासी दे'
उडीकै पंछीड़ा रा नैण, मेवला बरस्यां सरसी रे
उडीकै, खेत खड्या करसां री झोळी कद तूं भरसी रे
बरस घटा, घिर उमट-घुमट, म्हे अन निपजावां अे
तूं बरसै तौ म्हे सगळा रळ, मंगळ गावां अे।
टहूकै मोत्या हेला मार, कळायण तूं कद आसी अे
बणां में हिरणियां री आंख, बावळ घणी उदासी अे
खड्या रोही में सूखा ठूँठ, बिचारा लेय उबासी अे
उडीकै ओढण हरियळ पाग, बादळी कद बंधवासी अे
उडीकै रीता डाबर डै'र, बरस म्हे भर-भर जावां अे
तूं बरसै तौ म्हे सगळा रळ, मंगळ गावां अे।
सुंवारै खेतां-मांहली भोम, सजीवण बीज उगावण अे
हरखती किन्यावां रौ कोड, उंगेस्यौ घर-घर सावण अे
जुझारू ऊभा काटण सीस, काळ रौ ऊभौ रावण अे
कळायण, बरस्यां औ संसार, बणै आछौ मनभावण अे
बाजारौ-मोठ-मतीरा, ग्वार-काचरा-फळी उगावां अे
तूं बरसै तौ म्हे सगळा रळ, मंगळ गावां अे।
