म्हारै
इण अणमणै इकलापै रा
अै अणमोल पल छिन
म्हैं थांनै समरपूं
म्हारा प्रवासी गीत!
थे
जिका कणांई मै’कती माटी
अनै मुळकती कळियां री
खसबोई में खो जाओ
अर कणांई
आग उगळती धरती माथै
बारूद बरसांतै आभै हेठ
हांसो
मुळको हो
असरीस!
ओ म्हारा प्रवासी मीत!
म्हूँ म्हारी सगळी सुभकामनावां
प्रारथनांवां
थांनै सूंपूं
कै इण घर री देळ्यां रै
दीयै री लौ रै साथै
थे आप री अपणायत री जोत
सदा जगायां राखज्यो,
अनै घर सूं परदेस ताईं रै
इण अपणायत आंगणै नै
थांरै नेह री सौरम सूं
मै’कायां राखज्यो