खेजड़ी, रुत आयां पांघरसी
छांग्यो लूंग टाटड़्यां तांई
नागी बूची कर दी,
लाज लूंट ली आं निमल्यां री
लूंठां जोरांमरदी,
भर्यै सियाळै डांफर पाळै
साव उघाड़ी ठरसी।
खेजड़ी, रुत आयां पांघरसी।
बै तपता बैसाख जेठ रा
महीनां मिनख भुलाया,
सावणियै रा सपनां देख्या
ईं री ठंडी छांयां,
पण कुदरत दातार, बापड़ी
फेर फूलसी फळसी।
खेजड़ी रुत आयां पांघरसी।
कूर कुंआड़ी रै के लागै
देखै काची पाकी ?
खुद रै कुळ नै विणसै लारै
लाग्यो डांडो डाकी,
घर रै भेदू बिनां काम अै
दूजो कुण कर सकसी ?
खेजड़ी, रुत आयां पांघरसी।